تخمین حداقل معاش (خط فقر) خانوارهای شهری و روستایی استان خراسان رضوی با استفاده از سیستم مخارج خطی با شکل گیری عادت

در این پژوهش حداقل معاش خانوارهای شهری و روستایی استان خراسان رضوی را به عنوان سنجه ای نسبی وذهنی از خط فقر، به همراه چند شاخص فقرطی دوره ی زمانی 1389- 1369 با بهره گیری از سیستم مخارج خطی پویا با فرض شکل گیری عادات (hles) و روش رگرسیون های به ظاهر نامرتبط تکراری(isur) برآورد نموده ایم. داده های مورد استفاده در این پژوهش شامل داده های بودجه (درآمد- هزینه) خانوارهای شهری و روستایی استان خراسان رضوی و شاخص های قیمت مربوطه می باشد. برآورد براساس شش گروه کالایی صورت گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که حداقل معاش سالانه ی کل(خط فقر) درطول دوره برای مناطق شهری وروستایی استان ازروندی فزاینده برخوردار است. با توجه به حداقل معاش محاسبه شده، شاخص های نسبت سرشمار، نسبت شکاف درآمدی، نابرابری درآمد بین فقرا وکاکوانی نیز برای مناطق شهری و روستایی محاسبه شده که نتایج در کل حکایت از بدتر شدن وضعیت خانوارهای شهری و تاحدودی خانوارهای روستایی درطی دوره ی مورد مطالعه دارد